Traject 1
Amsterdam – Chimay

Een moment voor koffie pauze is er niet echt …. vanaf de rustigste en mooiste kant van het water kijken we namelijk uit op de horeca aan de overkant. En geen brug te bekennen. Vanaf het dorpje Noorden zijn er ook aan de ‘ fietskant’ weer plekken waar we kunnen stoppen voor een bakkie, maar we zijn nu al veel te dicht bij Bodegraven, het dorp waar Laura is opgegroeid. Dus trappen we nog even door, door het mooie natuurgebied van de Meije (we zagen meteen een ooievaar, waar dit gebied bekend om staat!). Helaas is het fameuze cafe De Hoek (op DE hoek van DE winkelstraat kruising in het centrum) gesloten, maar ernaast blijkt gelukkig ook een lekker derps terrassie. Na Bodegraven fietsen we door de Reeuwijkse plassen, wat echt prachtig is. Overal staan bankjes, waar je even kunt uitrusten en genieten van het uitzicht. 

Na het christelijke pontje bleken er nog 2 pontjes nodig om door het waterrijke landschap van Noord-Brabant te fietsen. Eentje over het Merwede Kanaal (waar we overigens bij het allerleukste huiskamer cafe ‘ Fluitekruid’ van de Dordtse Froukje op de boot hebben gewacht met een herlijke koffie en zelfgebakken appeltaart). En toen nog eentje bij het uiterste puntje van de Biesbosch (eerst even bellen voor de heen en weer wolf). Eigenlijk een wonder dat we op zondag nog in Breda zijn aanbeland met al die pontjes. Voor het idee zijn we nog heel even door het centrum van het mooie Breda gereden, om toen snel door te trappen naar onze vriendinnen Clau&Aster. Waar we na een heerlijk maal, een onstapnnende massage voor moeie spieren, biertjes en veel gezelligheid om 9 uur crashten op de zolderkamer. Met de muziek van de kermis op de achergrond vielen we in een diepe slaap.

Het leuke van onze fietsroutes is dat we zo veel mogelijk fietspaden kunnen rijden en bijna al drukke wegen kunnen vermijden. Maar dat betekent ook dat we af en toe een stukje of road of zandweg moeten rijden. Heel leuk voor de afwisseling al worden onze fietsen wel heel erg vies en zit er zand in onze ketting en tussen de raderen. Laura weet raad en vraagt bij de carwash of de fietsen ook even door de wasstraat kunnen. Ondanks dat het druk is mogen we met voorrang onze fietsen naar binnen rijden en na 2 minuten met een hoge druk spuit blinken onze stalen rossen weer als nieuw al blijken de fietstassen van Esther achteraf niet helemaal waterdicht te zijn. Dan is het nog maar een klein stukje naar Leuven waar we een superfijn logeeradres hebben gevonden via vrienden van de fiets.

Het is uitstekend fiets weer, niet te koud, niet te warm en droog. Langs de Maas en we (nog steeds met de wind in de rug) zorgeloos naar Dinant en verbazen we ons over de mega grote villa’s die aan de rivier staan. Sowieso hebben we ons de laatste dagen verbaast over de mooie huizen en de vele nieuwe huizen die werkelijk overal gebouwd worden. Eén groot walhalla voor aannemers dit deel van België. 

De reis eindigt niet geheel zorgeloos als Esther op een drukke doorgaande weg haar bagage verliest die Laura nog net kan ontwijken. Het zat er al een paar dagen aan te komen. De fietstassen van Esther zaten hingen nog aan elkaar met ducktape. Helaas heeft de fietswinkel geen tassen meer op voorraad maar de redding is nabij. Laura’s vader komt overmorgen naar de Ardennen en is bereid via de Decathlon in Amsterdam

Zuid-Oost te rijden. Morgen nog even creatief met ducktape en dan arriveren er gloedje nieuwe tassen. 

Rond lunchtijd doen we een koffie in een lekker drukke taverne. Onze eigen lunch zit nog in de fietstas maar als we die niet hadden gehad hadden we een plat du jour besteld in deze gezellige herberg. Het ziet er heerlijk uit. Weer buiten trekt Laura een lange broek aan want haar franse natuur trekt de 15 graden maar moeilijk en werken we in razendtempo een couscoussalade naar binnen. Snel weer op de fiets en eindelijk gaan we dan klimmen tot groot geluk van Laura. Vooral Esther was zenuwachtig voor aanvang van deze dag omdat ze vrijwel geen ervaring heeft met fietsen in heuvelachtig gebied maar ze blijkt een geboren klimgeitje (volgens Laura). Stukje 6%, dan 8%, klein stukje 11% en zelfs nog even 13%. Maar ondanks deze indrukwekkende cijfers valt het allemaal nog wel mee en fietsen we rond drie uur Chimay in en zitten we halverwege de middag al aan een biertje. Onze logeerplek voor twee nachten hebben we al geboekt. We hebben een fantastisch tuinhuisje waar we ons kunnen opladen voor het tweede deel van onze fietsvakantie.